- schronić się
- schronić się {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}chronić się I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
schronić się
Look at other dictionaries:
schronić się — pod czyjeś skrzydła zob. skrzydło 9 … Słownik frazeologiczny
schronić — dk VIa, schronićnię, schronićnisz, schroń, schronićnił, schronićniony daw. «schować, ukryć; dać przytułek» dziś tylko we fraz. Nie mieć gdzie głowy schronić «nie mieć schronienia, mieszkania» schronić się «schować się, ukryć się w bezpiecznym… … Słownik języka polskiego
chronić się — I – schronić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kryć się, chować się w jakimś bezpiecznym, dającym osłonę lub ukrycie miejscu; szukać schronienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chronić się do piwnic przed ostrzałem. Chronić się pod dachem … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schronienie — n I 1. rzecz. od schronić. 2. blm «miejsce, gdzie można się schronić, czuć się bezpiecznie; osłona, ochrona» Bezpieczne, spokojne, zaciszne schronienie. Schronienie od deszczu, przed burzą. Schronienie przed prześladowcami. Dać, zapewnić komuś… … Słownik języka polskiego
uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… … Słownik języka polskiego
skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… … Słownik frazeologiczny
pod — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcję) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia określające zlokalizowanie lub skierowanie czegoś poniżej jakiegoś przedmiotu oraz wyrażenia oznaczające przedmiot… … Słownik języka polskiego
schować — dk I, schowaćam, schowaćasz, schowaćają, schowaćaj, schowaćał, schowaćany 1. «położyć, umieścić coś, ulokować kogoś w miejscu zasłoniętym, niewidocznym, bezpiecznym; ukryć» Schować książkę do szuflady, klucz do kieszeni. Schować pudełko pod szafę … Słownik języka polskiego
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
przytulić — dk VIa, przytulićlę, przytulićlisz, przytulićtul, przytulićlił, przytulićlony przytulać ndk I, przytulićam, przytulićasz, przytulićają, przytulićaj, przytulićał, przytulićany 1. «przygarnąć, przycisnąć do siebie, zwykle z czułością; przycisnąć,… … Słownik języka polskiego
